niedziela, 4 października 2015

Easy



Z łatwością wymyślam słowa.
Zupełnie nowe. Nikt ich nigdy nie widział, nie słyszał.
Bawię się nimi.
Moimi wątłymi palcami przebieram w nich, jak w ulęgałkach.

Bujam figlarnie głową.
Pasma moich włosów opadają na moją twarz.
Przyklejają się do mojej duszy.

Cóż za dziwka!

Próbuje płakać mimo sznura na szyi.
Zaciskam go bardziej.
Jeszcze ma czelność jęczeć.

Ona nie wie, że kiedy bujam głową to świat jest pozbawiony... Jakby to powiedzieć...
SWOJEJ RACJONALNOŚCI.
Nic wtedy nie jest na swoim miejscu.
To tak, jakbym wywracał wszystko do góry nogami.

O wszystkie bóstwa i wszyscy bogowie!

Czy Ty też potrafisz odebrać swojej duszy życie?

Inspiration

2 komentarze:

  1. Bardzo podoba mi się ostatnie pytanie. Ale czy nie większą sztuką jest jednak utrzymanie tej duszy przy życiu?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jaki jest sens utrzymywania wątłego bytu przy życiu?

      Usuń