Każdy z nas ma swoją małą Utopię.
Każdy z nas ma swój mały Azyl.
Każdy z nas boi się być zranionym.
Każdy z nas boi się bólu.
I choćbym nie wiem, jak bardzo się ktoś przed tym wzbraniał, taka jest smutna rzeczywistość.
Każdy z nas boi się marzyć otwarcie.
Mało tego, każdy z nas boi się gonić za marzeniem.
Bo porażka może kosztować zbyt wiele.
A co jeśli nie masz nic do stracenia?
Co jeśli to, czego szukasz, jest właściwie na wyciągnięcie ręki?
Wolimy milczeć, schować się, ukrywać przed prawdą.
Wolimy mydlić innym oczy.
Wolimy zakładać maski.
Po co?
Ze łzami w oczach czekam na moją spadającą gwiazdę.
Inspiration
Człowiek to drapieżnik, który zdominował swoje środowisko. Jesteśmy tak straszni, że boimy się siebie nawzajem. A jednocześnie tak odwykliśmy od codziennego bólu istnienia, że uciekamy od niego wszelkimi drogami. Też czekam na spadającą gwiazdę, dosłownie.
OdpowiedzUsuńOdwieczny dylemat - trzymać się czegoś co nas w jakimś podstawowym stopniu zadowala, czy może zaryzykować by osiągnąć coś co definiuje nasze szczęście w pełni?
OdpowiedzUsuńTrzeba mieć niezmiernie dużo odwagi. Reszta chyba przyjdzie sama...
pozdrawiam
*rzep