środa, 22 stycznia 2020

Jakby nie miało być



W zakurzonej warstwie wspomnień
Czai się wielki strach
Jego przekrwione oczy przeszywają mnie
Na wskroś
Uciekam w zakamarki mojej duszy

Moja skóra pokrywa się łzami
Całe moje ciało łka
Serce rozerwane na milion kawałków
Sklejam, naprawiam, łatam

Udaje, że żyję
Udaje, że oddycham
Udaje, że czuję
Udaję, że jestem

Wyrwij mnie z tej klatki
Ocal od zapomnienia.

Inspiration

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz